رمان : رمانی برای همسرم قسمت اول

    بسم الله الرحمن الرحیم

  احمد و نرگس چند ماهی بود از ازدواجشان می گذشت .

به قول مادر بزرگ نرگس دوران پادشاهی شان فرارسیده بود .و هیچ کس را قبول نداشتند .

و دوست داشتند مستقل زندگی کنند .و از دخالت های دوران نامزدی که از سر دلسوزی بود خاطرها داشتند .

افکار جورواجور به سرشان می زد اما از طرفی وضعیت پولی و دلتنگی نرگس کمتر مجال ماجراجویی را به احمد می داد .

چند وقتی بود روزمرگی به سراغشان آمده بود . لذا تصمیم به مسافرت گرفتند .

اما به کجا ؟

نرگس :میگم ماشین مان که جا داره چطوره دداداشم را هم همراهم بیاوریم .

احمد:باشه

ن:مکث کوتاهی کرد و گفت :ولش کن به قول دایی حکیم ،مزاحم عسل ها را تو ماه عسل می خوره !

ا: من از فردا می رم ماشین را روبرراه کنم و یک سری وسایل سفر بخرم .

تازه باید برم با شریکم حسن راجع به نبودم تو مغازه و نحوه کار در ایام غیبتم صحبت کنم .

ن: اون را که تلفنی همین الان باهاش طی کن . ماشینم غیر روغن همه چیزش روبراهه .وقتی مشاور خرید ماشین بابا موسی ام باشه محاله ماشین تا شش ماه عیب کنه .

ا:به هرحال قصد سفر داریم و ماشین باید تست بشه .

می گم :نگفتی بالاخره کجا برویم ؟

تابستونه و هوا مساعد ،می توانیم برخی جاهها تو چادر مسافرتی بخوابیم و یا اگه شب هوا خنک باشه تو ماشین .

ن:خوب پیشنهاد خودت خوبه دیگه .از کرمان می رویم مشهد ،بعدش هم شمال از آن جاهم اگر مایل بودی یک سر می رویم تبریز پیش دایی ات اسماعیل

ا:سکوت معنا داری کرد و گفت :باید فکرکنم .

بعد گفت :بسم الله از الان می توانی خبر مسافرتمان را به خانواده هایمان منعکس کنی . اما در مورد رفتن به تبریز باید فکر کنم .